Ode aan mijn duim

Vandaag (3-12-2021) is het de internationale dag voor mensen met een beperking. Dus vond ik het tijd om een ‘ode aan mijn stijve duim’ te schrijven in karamellenverzen:

Ode aan mijn stijve duim

Ik geef je een pluim!

Zelfs al ben je stokstijf,

Je hangt nog altijd aan mijn lijf

Door jou laat ik soms iets vallen,

zonder dat dit mijn leven zal vergallen.

Nu like ik alles 24 u op een dag,

zelfs als het niet mag.

Je herinnert me eraan altijd positief te zijn,

zelfs al ben ik aan het eind van mijn latijn.

Alleen soms mijmer ik aan hoe het was,

toen je nog kon plooien als een sprietje gras.

Nu blijf je altijd stokstijf staan,

maar ach, je hangt er gelukkig nog aan.

In mijn auteurslogo gaf ik je een plaats,

deze beperking is niet echt iets delicaats.

Zelfs al ben je als duim beperkt,

je belet me niet in mijn werk.

Dus dank je stijve rechterduim,

ik vergeef je je plooiend plichtsverzuim.

Dank je stijve duim,

voor het geven van altijd goede luim.

Photo by engin akyurt on Unsplash